၁၉၄၇ လွှတ်တော်မှသည်……..

၁၉၄၇ မှာ တိုင်းပြည်ပြုလွှတ်တော် ရွေးကောက်ပွဲနဲ့အတူ ဖွဲ့စည်းအုပ်ချုပ်ပုံအသစ် ရေးဆွဲမယ့် လွှတ်တော်တရပ် ပေါ်လာပါတယ်။ ဒီဖွဲ့စည်းပုံရဲ့ ထူးခြားချက်အဖြစ် မြန်မာပြည်မနဲ့ အုပ်ချုပ်ရေးအဆက်ဖြတ်ထားခဲ့တဲ့ တောင်တန်းဒေသတွေ မြန်မာပြည်ထဲ ပြည်ထောင်စုအဖြစ် ပေါင်းစည်းလာပါတယ်။ ရှမ်းနဲ့ ကယားမှာ အစဉ်အဆက်အုပ်စိုးခဲ့တဲ့ စော်ဘွားနဲ့ စောဖျာတွေအတွက် လူမျိုးစုလွှတ်တော်ကိုယ်စားလှယ်နေရာတွေကို မရွေးကောက်ဘဲ တင်မြှောက်ခွင့်ကိုလည်း ဒီဖွဲ့စည်းပုံကပဲ ပေးခဲ့ပြီး ၁၉၆၂ စစ်အာဏာသိမ်းတဲ့အထိ တည်မြဲခဲ့ပါတယ်။ စော်ဘွားတွေကို ပြည်သူ့လွှတ်တော်မှာ ဝင်အရွေးခံခွင့်မပြုပေမယ့် မဟာဒေဝီကစပြီး စော်ဘွား ညီတော်၊ တူတော်တွေနဲ့ ငယ်ကျွန်တွေအထိ လွှတ်တော်အမတ် အရွေးခံကြတယ်လို့လည်း ဦးအုန်းဖေက ပင်လုံစစ်တမ်းမှာ ရေးပါတယ်။

အဲဒီနောက် မရွေးကောက်ဘဲ ခန့်ထားတဲ့ လွှတ်တော်အမတ်တွေကို ၂ဝဝ၈ ဖွဲ့စည်းပုံအရ ပေါ်လာတဲ့ လွှတ်တော်အသစ်တွေမှာ ထပ်မံ တွေ့ရှိရပြီး တပ်မတော်ကိုယ်စားလှယ်တွေ ဖြစ်လာပါတယ်။ ဒါကြောင့် မြန်မာပြည်မှာ အရွေးကောက်မခံဘဲ ဖြစ်တဲ့ အမတ်မပါတဲ့ လွှတ်တော်ဆိုလို့ ၁၉၇၄ နဲ့ ၁၉၈၈ ကြားက ဆိုရှယ်လစ်လွှတ်တော်လေးခုပဲ ရှိပြီး ဒီလွှတ်တော်တွေကို တင်မြှောက်လိုက်တဲ့ ရွေးချယ်ပွဲတွေရဲ့ လွတ်လပ်မှုနဲ့ ဒီလွှတ်တော် တွေရဲ့ ဒီမိုကရေစီကျင့်သုံးမှုတွေကလည်း အများပြောစရာ ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။